Ośrodek Rehabilitacyjno – Wypoczynkowy dla osób niewidomych i słabowidzących w Gdańsku Sobieszewie działa od 70 lat. Jest jedną z wielu placówek Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi w Laskach. Placówka położona jest w pięknym otoczeniu, na Wyspie Sobieszewskiej, a cała infrastruktura podporządkowana została potrzebom osób niewidomych. Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku od lat finansowo wspiera działalność ośrodka. Właśnie ukończona została kolejna inwestycja, która otrzymała dofinansowanie ze środków WFOŚiGW w Gdańsku.
Wybudowana została 600 – metrowa ścieżka. Biegnie ona obok budynków mieszkalnych, placu zabaw, sadu. Została zaprojektowana tak, aby oddziaływała na zmysły pozawzrokowe. Ma służyć osobom niewidomym do odpoczynku na świeżym powietrzu, do celów terapeutycznych i edukacyjnych. A także do ochrony niektórych gatunków ptaków, np. szczygła czy słowika.
Dookoła ścieżki posadzone zostały rośliny zgodne z panującym na terenie ośrodka ekosystemem. Wyznaczono 34 punkty przyrodnicze. Pracownicy ośrodka ustawili tabliczki informacyjne z pismem czarnodrukowym z odpowiednim kontrastem, jak również w piśmie Braille’a. Znajdują się na nich wiadomości na temat różnych gatunków drzew, krzewów i krzewinek charakterystycznych dla województwa pomorskiego.
Przy ścieżce posadzonych zostało 26 gatunków sosen z różnych stron świata. I co ciekawe, wybrano sosny kontrastujące ze sobą. Osoby niewidome poprzez dotyk poznają i odróżniają gatunki drzew. Nasadzone zostały drzewka karłowate lub szczepione, które można obserwować poprzez cały okres ich wegetacji. Dzięki temu osoby niewidome zauważają ich wzrost i rozwój. „Dla osoby niepełnosprawnej bardzo duże znaczenie ma budowanie obrazu otaczającego go świata. Poprzez zmysły takie jak słuch, dotyk czy węch odkrywa zmiany zachodzące w przyrodzie. Świat przyrody dostarcza różnorodnych wrażeń. Człowiek z dysfunkcją w zakresie jakiegoś zmysłu może doświadczać kontaktu z przyrodą i poznawać ją innymi zmysłami. Często niewidomi odczuwają zjawiska niezauważalne dla innych, ponieważ wzrok jest zastępowany poprzez wyostrzenie innych zmysłów” – mówi Barbara Krech – kierownik ośrodka.
Wrzos i wrzośce tworzą specjalny tunel zapachowo – estetyczny. Trochę dalej posadzono krzewy cisów i jałowców. Za nimi, pas roślinny z krzewami irg, przeplatany krzewinkami lawendy, funkii i macierzanki. A na końcu krzewy owocowe: agrest i porzeczka.
Dzięki tym wszystkim przedsięwzięciom, podopieczni ośrodka mogą się sprawnie – i co najważniejsze – samodzielnie poruszać po ścieżce. Na Wyspie Sobieszewskiej organizowane są turnusy rehabilitacyjne, warsztaty i szkolenia. Wszystko dla osób niewidomych i słabowidzących. Zyskują nowe umiejętności, które pozwalają im sprawniej poruszać się w otaczającej rzeczywistości, a także zaakceptować swoją niepełnosprawność.
Ogród służy nie tylko potrzebom osób niewidomych i słabowidzących, ma także wymierne korzyści dla środowiska. Nasiona sosny służą jako pokarm dla ptaków, pokarmem są także owoce jałowca, irgi czy kaliny koralowej. W ich krzakach natomiast ptaki mogą budować gniazda. Krzewinki wrzosów, macierzanki, lawendy, funkii umożliwiają pszczołom zbieranie nektaru.
Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Gdańsku na realizację tego projektu udzielił dotacji w wysokości 50 000 zł.
